İki Kanallı İklimlendirme Sistemleri
İki kanallı ve karışım kofralı iklimlendirme sistemlerinin birçok yararları bulunmasına karşın uygulanma alanlarının sınıflandırılmasını gerektiren olumsuz bazı özellikleride vardır.Bunlardan en önemli olanları aşağıda açıklanmıştır;
1.Maloluş Bedelinin Yükselişi: Bu tip iklimlendirme sistemlerinin en olumsuz özelliği budur.Maloluş bedelinin yükselmesine neden olan birçok etken vardır.Bunlardan biri birbirlerinden bağımsız olan iki hava kanalının varlığıdır.Gerçi yüksek hızlı oldukları için boyutları fazla büyük olmasa da birisi sıcak diğeri soğuk olmak üzere iki hava kanalının birden bulunuşu maliyeti artırıcı en önemli etkendir.Bir diğer etken her yapı içi hacminin veya yapı içi hacimlerinden oluşan her iklim bölgesinin koşullandırılması amacıyla öngörülmesi gereken karışım kofraları sayısının çokluğudur.Ayrıca hava hızları yüksek ve basınç değerleri büyük olduğu için kullanılan değişken debili vantilatörlerin enerji gereksinimleri de fazladır.Üstelik tesisatın gürültü düzeyinin azaltılması bakımından ses yalıtımı uygulanması gereği vardır.Nihayet iki hava kanalının varlığı yüzünden her iki kanalda da basınç ayarlama donatımının öngörülmesi zorunludur.
2.İşletme Masraflarının Yüksekliği: Yapı içi hacimleri meskun olmadığı yani bu hacimler içinde oturulmadığı zaman işletme masraflarının azaltılabilmesi olanaklı değildir.Gerçekten de tüm tesisat durdurulmadığı sürece içinde oturulmuyor diye bazı hacimlere hizmet veren karışım kofralarının devreden çıkarılabilmesi söz konusu olamaz.Geceleri veya haftasonlarında yavaşlatılmış işletme rejimine geçilmesi bile yüksek basınçlı emme ve püskürtme vantilatörlerinin çalışmasında değişiklik yapılmasını gerektirmez.
3.Yer Gereksinimi: Çift kanallı ve karışım kofralı iklimlendirme tesislerinin kurulması için yapı içi hacimlerinde bu amaçla yeterli düzeyde yer ayrılması gerekir.Gerçekten de sıcak ve soğuk hava kanallarıyla karışım kofralarının montajı için uygun hacimlere gerek vardır.Bina tavan yüksekliğinin yeterince büyük olması, asıl tavanın altında 10 cm ile 30 cm yüksekliğinde bir ara ya da asma tavanın gerçekleşebilmesi zorunluluğu söz konusudur.